“Leg de botox maar klaar, Sarah is 50 jaar!” Alhoewel het gewoon maar een getal is, gebiedt eerlijkheid te zeggen dat ik me sinds mijn 18e weer verheugd voelde om jarig te zijn. Het is niet dezelfde vreugde als vroeger natuurlijk, want toen wilde je groot en volwassen zijn. Je hoopte dat het leven een sprookje zou worden. Nu wil je stiekem eeuwig jong blijven en weet je dat sprookjes niet bestaan. Op 7 mei startte de tweede helft van mijn leven. Een mijlpaal waar ik toch even bij stil wil staan.
Iedereen reageert anders
In de afgelopen dagen ontving ik drie soorten reacties: “Welkom bij de club.” Typisch een opmerking van mensen die de 50 al zijn gepasseerd, al dan niet berust in het lot. Dan heb je de reactie: “Ah joh, 50 is het nieuwe 30.” Dat zijn degenen die binnen afzienbare tijd zelf Sarah of Abraham ontmoeten en zo het leed voor zichzelf – en voor mij – proberen te verzachten. En tenslotte de mensen die niks zeggen. Die zijn eigenlijk het ergste, want die vinden je gewoon oud, uitgerangeerd, in verval. Iedereen gaat er anders mee om.
Lichaam in verval
Het ouder worden heeft voor mij twee kanten. Nagefloten worden op straat, is al lange tijd niet meer aan de orde. Als ik ’s ochtends in de spiegel kijk, zie ik echt geen dertiger meer en duurt het zeker een uur voordat de slaapplooien uit mijn gezicht zijn getrokken. Als ik een avondje flink aan de wijn ga, dan moet ik het steevast de volgende dag bekopen met hoofdpijn. De kleine lettertjes op verpakkingen zijn volstrekt onleesbaar zonder bril. En ook al beweeg ik regelmatig, de zwaartekracht spaart mijn lijf niet.
Ik prijs me gelukkig
Dan is er de andere kant van 50 zijn. Ik ben gelukkiger dan ooit, maak me minder snel druk om dingen en accepteer dat ik niet perfect ben. Ik heb de liefste, grappigste en knapste (niet perse in die volgorde) man van de hele wereld. En ik vertel hem iedere dag hoe blij ik met hem ben. Ik prijs me gelukkig met fantastische ouders die nog kerngezond zijn en natuurlijk mijn familie en vriend(inn)en waar ik me altijd welkom voel. Mijn carrièremove als zelfstandig ondernemer gaat me voor de wind en ik voel me fit en gezond.
Het tweede deel is altijd beter
Ik ben geworden wie ik wil zijn en heb er 50 jaar naartoe gewerkt. Net zoals je ernaar toe leeft om op je 18e volwassen te worden. Ik kijk terug op 50 prachtige en leerzame jaren. Nu start mijn tweede deel. En dat wordt nog veel beter. Dus kom maar op. Voor mij is mijn leven uiteindelijk wel een sprookje gebleken. Ik leef nog lang en gelukkig.